REVIEWS |
John Coffey - FOUR
Score
Datum review
16-08-2023
Media
CD
Tracks
10
Release
18-08-2023
Nadat de band John Coffey in 2016 aankondigde tijdelijk te stoppen, maakte het eerder dit jaar bekend weer terug te zijn. Het ‘terugkeren’ wordt nu extra kracht bijgezet met een nieuw album, met de zeer toepasselijke titel FOUR. Het album volgt daarmee het derde (met een Edison bekroonde) album van de band, The Great News, op uit 2015.
Feit is dat het andermaal een energiek album is van de rockers van John Coffey, met een stevig geluid zowel in het instrumentale als ook het vocale. Bij dit laatste kan ook wel een wat agressievere inval worden herkend, door het schreeuwerige karakter in de zang op een groot deel van het album.
De band brengt wel een gevarieerd album met FOUR, zo springt de openingstrack SING and hope its out of tune er wel direct uit, met een dreigende opbouwend intro met gitaar, vergezelt door de ‘stevige’ zang, naar een explosief slotstuk toe werkend. Waarbij daarnaast ook zeker Naaste direct opvalt. Een nummer waarop de band een Nederlandstalig gedicht voordraagt van de Zeeuwse singer-songwriter Broeder Tielemans. Naast het gedicht is er verder veel ruimte voor het instrumentale, in een rustig vaarwater.
De eerder uitgebrachte single STEAM WALTZ is een song welke meer gestructureerd is dan de bijvoorbeeld openingstrack. BOMB CULTURE kent dan een meer, bijna catchy geluid, waarbij de zang ook minder in de ‘schreeuw’ regionen komt.
The revenue was sick! kenmerkt zich met aangename riffs, waar op River runs dark er een tempootje bovenop wordt gegooid en je in gedachten de mosh pits al ziet ontstaan. Dat laatste is overigens ook goed mogelijk met If you want fear now is the right time. Het nummer This place is placeless doet bij vlagen denken aan Linkin Park, met de (perfecte) combinatie van zang, rap en uithalen.
Waar het album FOUR misschien nog beter tot zijn recht komt live op het podium, moet gezegd worden dat het album toch ook zeker een plaat is om op repeat te zetten. Misschien niet als je toe bent aan wat rust, want het album geeft echt wel energie.
Feit is dat het andermaal een energiek album is van de rockers van John Coffey, met een stevig geluid zowel in het instrumentale als ook het vocale. Bij dit laatste kan ook wel een wat agressievere inval worden herkend, door het schreeuwerige karakter in de zang op een groot deel van het album.
De band brengt wel een gevarieerd album met FOUR, zo springt de openingstrack SING and hope its out of tune er wel direct uit, met een dreigende opbouwend intro met gitaar, vergezelt door de ‘stevige’ zang, naar een explosief slotstuk toe werkend. Waarbij daarnaast ook zeker Naaste direct opvalt. Een nummer waarop de band een Nederlandstalig gedicht voordraagt van de Zeeuwse singer-songwriter Broeder Tielemans. Naast het gedicht is er verder veel ruimte voor het instrumentale, in een rustig vaarwater.
De eerder uitgebrachte single STEAM WALTZ is een song welke meer gestructureerd is dan de bijvoorbeeld openingstrack. BOMB CULTURE kent dan een meer, bijna catchy geluid, waarbij de zang ook minder in de ‘schreeuw’ regionen komt.
The revenue was sick! kenmerkt zich met aangename riffs, waar op River runs dark er een tempootje bovenop wordt gegooid en je in gedachten de mosh pits al ziet ontstaan. Dat laatste is overigens ook goed mogelijk met If you want fear now is the right time. Het nummer This place is placeless doet bij vlagen denken aan Linkin Park, met de (perfecte) combinatie van zang, rap en uithalen.
Waar het album FOUR misschien nog beter tot zijn recht komt live op het podium, moet gezegd worden dat het album toch ook zeker een plaat is om op repeat te zetten. Misschien niet als je toe bent aan wat rust, want het album geeft echt wel energie.