REVIEWS |
Spencer Mackenzie - Preach To My Soul
Score
Datum review
08-11-2022
Media
CD
Tracks
10
Release
12-08-2022
Ondanks zijn jonge leeftijd, 22 jaar om precies te zijn, levert de Canadese blueszanger Spencer Mackenzie met het album Preach To My Soul alweer zijn derde studioalbum af. Eerder bracht hij de albums Infected With Blues(in 2016) en Cold November(in 2018) uit.
Het album opent met het zeer aangename Baptized By Cold Water, een nummer welke zich aan de stevigere rock kant bevindt van het bluesrock genre. Iets wat zeker goed in de smaak valt. Waarbij het nummer van begin tot einde een goede energie en drive kennen.
De energieke en blues met een stevig rock randje, wordt ook zeker doorgezet op de cover No Good. Het nummer, origineel van de IJslandse band Kaleo, wordt op fraaie wijze neergezet, waarbij de galm in de zang een aardige toevoeging is.
Wat meer soul klinkt dan door op de titeltrack Preach To My Soul, waar toch ook nog wel bombastisch wordt uitgepakt. Eveneens uptempo, en zeker ook energiek, is Don’t Wanna Be Your Dog, met andermaal ook de nodige ruimte voor de gitaar.
En hoewel het geen maatstaf mag zijn, is het toch wel waard om te benoemen dat in het tijdperk van nummers van amper drie minuten, de kortste track hier al ruim boven zit. En Spencer weet hierbij er voor te zorgen dat de nummers niet gaan vervelen.
Met Test Drive komt een meer groovy track truck, waar weer een funky inslag is terug te horen op Can’t Do Right. Dat vlak voor de tweede cover van het album Paranoia Blues. Mackenzie krijg hierbij instrumentale ondersteuning van bluesgitarist Steve Strongman, op een track welke origineel van Paul Simon is. Met een sound die sterk doet denken aan de jaren 70, is dit misschien wel dan een ‘vreemd eendje’ op het album, qua algehele sound, maar zeker niet verkeerd.
Your Turn To Cry wordt voorzien van een extra dimensie met de toevoeging van de koperblazers. Waarnaast ook het ‘vertrouwde’ geluid van het album weer terugkeert met het nummer, om vervolgens het rustige in te duiken met de piano ballad Two Doves, kort voor track nummer 10 en tevens ook de afsluiter Battle From Within.
Spencer Mackenzie levert een goed album af met Preach To My Soudl, maar toch mis je af en toe wat een meer doorleefde stem. Deze zouden de nummers net dat beetje extra geven. Maar met zijn 22 jaar, is daar nog genoeg ruimte voor.
Het album opent met het zeer aangename Baptized By Cold Water, een nummer welke zich aan de stevigere rock kant bevindt van het bluesrock genre. Iets wat zeker goed in de smaak valt. Waarbij het nummer van begin tot einde een goede energie en drive kennen.
De energieke en blues met een stevig rock randje, wordt ook zeker doorgezet op de cover No Good. Het nummer, origineel van de IJslandse band Kaleo, wordt op fraaie wijze neergezet, waarbij de galm in de zang een aardige toevoeging is.
Wat meer soul klinkt dan door op de titeltrack Preach To My Soul, waar toch ook nog wel bombastisch wordt uitgepakt. Eveneens uptempo, en zeker ook energiek, is Don’t Wanna Be Your Dog, met andermaal ook de nodige ruimte voor de gitaar.
En hoewel het geen maatstaf mag zijn, is het toch wel waard om te benoemen dat in het tijdperk van nummers van amper drie minuten, de kortste track hier al ruim boven zit. En Spencer weet hierbij er voor te zorgen dat de nummers niet gaan vervelen.
Met Test Drive komt een meer groovy track truck, waar weer een funky inslag is terug te horen op Can’t Do Right. Dat vlak voor de tweede cover van het album Paranoia Blues. Mackenzie krijg hierbij instrumentale ondersteuning van bluesgitarist Steve Strongman, op een track welke origineel van Paul Simon is. Met een sound die sterk doet denken aan de jaren 70, is dit misschien wel dan een ‘vreemd eendje’ op het album, qua algehele sound, maar zeker niet verkeerd.
Your Turn To Cry wordt voorzien van een extra dimensie met de toevoeging van de koperblazers. Waarnaast ook het ‘vertrouwde’ geluid van het album weer terugkeert met het nummer, om vervolgens het rustige in te duiken met de piano ballad Two Doves, kort voor track nummer 10 en tevens ook de afsluiter Battle From Within.
Spencer Mackenzie levert een goed album af met Preach To My Soudl, maar toch mis je af en toe wat een meer doorleefde stem. Deze zouden de nummers net dat beetje extra geven. Maar met zijn 22 jaar, is daar nog genoeg ruimte voor.