REVIEWS |
The Dark Side Of The Moon - Metamorphosis
Score
Datum review
05-10-2023
Media
CD
Tracks
11
Release
12-05-2023
Ad Infinitum zangeres Melissa Bonny en gitarist Hans Platz van Feuerschwanz vonden elkaar middels een weddenschap. De verliezer diende een ‘dare’ aan te gaan, waarbij Melissa werd uitgedaagd om een metalversie te maken van Jenny Of Oldstones (van Game Of Thrones). De uitdaging groeide uit naar een project / band met de naam The Dark Side Of The Moon.
Naast Bonny en Platz, bestaat de band uit Morten Løwe Sørensen op drums en Jenny Diehl op harp. Waar het viertal op zijn debuutplaat Metamorphosis nog instrumentaal en vocaal wordt bijgestaan door enkele gasten. Een album met een diversiteit aan covers van TV shows, films en games, maar ook een aantal eigen songs.
Het album trapt sterk af met, misschien wel gelijk de beste track van het album, Legends Never Die van de game League Of Legends. Na een mooi rustig (harp) intro, wordt het nummer verder fraai instrumentaal ingekleurd, met daarbovenop nog de krachtige stem van Melissa Bonny.
De energie blijft zeker ook overeind op The Gates Of Time, één van de eigen songs van de band. Het nummer kent een duidelijke metal inslag, waarbij de openingstrack misschien wat meer als rock door het leven gaat. Een eerste gastbijdrage vinden we dan terug op Misty Mountains, waar Toms S. Englund een vocale bijdrage levert op de “Metal Mars” song.
Wat typisch voelt Double Trouble / Lumos! (Hedwig’s Theme) aan. Ondanks de fraaie bijdrage van Rusanda Panfili op viool, komt het nummer niet direct in de favorieten lijst. Maar, smaken verschil, toch?
Met First Light wordt dit gevoel eigenlijk direct ‘hersteld’, waar andermaal een gastrol is weggelegd voor Panfili. Mede door de vioollijnen, voelt het nummer wat Keltisch aan. De meerstemmigheid op New Horizons met aanvulling in de vocalen door Fabienne Erni, zorgen voor wat extra’s op de bombastische eigen song.
Waar de riffs de ruimte krijgen op The Witcher 3’s: The Wolven Storm (Priscilla’s Song), levert ‘onze’ Charlotte Wessels een bijdrage op May It Be (van The Lord of the Rings). Het nummer werd al eerder als single uitgebracht en is zijn plekje meer dan waard op het album. Een nummer, welke zeker wel onder de favorieten valt.
Bonny gebruikt de lagere regionen van haar stem op If I Had a Heart, wat het nummer nog een extra laag geeft naast het mysterieus en filmisch karakter. Meer staccato met een hoog catchy gehalte voelt The Hanging Tree aan, welke zeker ook als één van de favorieten geldt. Om vervolgens af te sluiten met het nummer waar het allemaal mee begon: Jenny Of Oldstones. Op de cover van het nummer van Game Of Thrones, volgt na een rustig begin een explosie van geluid, waarbij Melissa ook haar grunt skills laat horen.
De meeste nummers lijken met het metal jasje niet direct op het origineel, maar ongetwijfeld zal her en der wat herkenning doorklinken. Misschien wel mede daarom ook maakt het dit een zeer interessant album, waarbij de conclusie is dat het project (of de band) zeker geslaagd is!
Naast Bonny en Platz, bestaat de band uit Morten Løwe Sørensen op drums en Jenny Diehl op harp. Waar het viertal op zijn debuutplaat Metamorphosis nog instrumentaal en vocaal wordt bijgestaan door enkele gasten. Een album met een diversiteit aan covers van TV shows, films en games, maar ook een aantal eigen songs.
Het album trapt sterk af met, misschien wel gelijk de beste track van het album, Legends Never Die van de game League Of Legends. Na een mooi rustig (harp) intro, wordt het nummer verder fraai instrumentaal ingekleurd, met daarbovenop nog de krachtige stem van Melissa Bonny.
De energie blijft zeker ook overeind op The Gates Of Time, één van de eigen songs van de band. Het nummer kent een duidelijke metal inslag, waarbij de openingstrack misschien wat meer als rock door het leven gaat. Een eerste gastbijdrage vinden we dan terug op Misty Mountains, waar Toms S. Englund een vocale bijdrage levert op de “Metal Mars” song.
Wat typisch voelt Double Trouble / Lumos! (Hedwig’s Theme) aan. Ondanks de fraaie bijdrage van Rusanda Panfili op viool, komt het nummer niet direct in de favorieten lijst. Maar, smaken verschil, toch?
Met First Light wordt dit gevoel eigenlijk direct ‘hersteld’, waar andermaal een gastrol is weggelegd voor Panfili. Mede door de vioollijnen, voelt het nummer wat Keltisch aan. De meerstemmigheid op New Horizons met aanvulling in de vocalen door Fabienne Erni, zorgen voor wat extra’s op de bombastische eigen song.
Waar de riffs de ruimte krijgen op The Witcher 3’s: The Wolven Storm (Priscilla’s Song), levert ‘onze’ Charlotte Wessels een bijdrage op May It Be (van The Lord of the Rings). Het nummer werd al eerder als single uitgebracht en is zijn plekje meer dan waard op het album. Een nummer, welke zeker wel onder de favorieten valt.
Bonny gebruikt de lagere regionen van haar stem op If I Had a Heart, wat het nummer nog een extra laag geeft naast het mysterieus en filmisch karakter. Meer staccato met een hoog catchy gehalte voelt The Hanging Tree aan, welke zeker ook als één van de favorieten geldt. Om vervolgens af te sluiten met het nummer waar het allemaal mee begon: Jenny Of Oldstones. Op de cover van het nummer van Game Of Thrones, volgt na een rustig begin een explosie van geluid, waarbij Melissa ook haar grunt skills laat horen.
De meeste nummers lijken met het metal jasje niet direct op het origineel, maar ongetwijfeld zal her en der wat herkenning doorklinken. Misschien wel mede daarom ook maakt het dit een zeer interessant album, waarbij de conclusie is dat het project (of de band) zeker geslaagd is!
Recente reviews